Zware trainingen, strakke wedstrijdschema’s en een gedisciplineerd leven: opgroeien in sneltreinvaart is niet alleen voor jonge topsporters soms lastig, ook van hun ouders wordt veel gevraagd.

Zo zag Anne Korstanje haar zoon Nyls zes weken geleden uitvliegen naar North Carolina, Amerika. Aan NC State University in Raleigh volgt hij de komende vier jaar een studie engineering terwijl hij werkt aan zijn olympische droom in het NC State University-team vol internationale zwemtoppers.

Anne: ‘Nyls moet nu in sneltreinvaart volwassen worden. Ik had het hem gegund als hij daar wat langer de tijd voor had gehad.’ Niet alleen voor Nyls was het de eerste weken best wennen, ook voor Anne was het moeilijk. Haar huis in Nijmegen is een stuk leger dan voorheen. ‘Ik zit in een centrifuge van emoties sinds hij weg is.’

topsportgezin
De afgelopen jaren stonden voor de Korstanjes grotendeels in het teken van de topsportlevens van Nyls en zijn ook getalenteerde broertje Tim. De wedstrijdkalender bepaalde het gezinsleven, niet andersom. Uren brachten pa en ma Korstanje door in binnenlandse en buitenlandse zwembaden, maar Anne hoor je daarover niet mopperen. Het is wat je als topsportouder doet voor je kinderen.

quality time
Tot voor kort maakte Anne ieder weekend maaltijden klaar die Nyls meenam naar Eindhoven, waar hij woonde en trainde. De porties vroor Anne zo plat als tegels in, zodat ze makkelijk ontdooien. Dankzij Anne’s tegels kon Nyls snel en gezond eten na een training.

op je eigen benen staan
Maar kleine jongens worden snel groot. Vorig jaar kreeg Nyls een mooi aanbod om te kunnen studeren en zwemmen in Amerika, zijn jongensdroom. Na het behalen van zijn VWO-diploma – een voorwaarde voor een verhuizing naar Raleigh – lag de weg letterlijk open.

In augustus pakten de Korstanjes dan ook samen de verhuisdozen in in Eindhoven. Daarbij kon Nyls de hulp van zijn moeder stiekem toch wel goed gebruiken…

‘Zijn hele wereld is op zijn kop komen te staan’
Verwachtingsvol stapten Anne en Nyls in augustus samen op het vliegtuig naar Amerika, maar makkelijk was het niet. Anne: ‘Voor Nyls, die structuur en regelmaat gewend is, was het een enorme overgang. Vooral omdat we uit de euforie van het EK in Glasgow kwamen. Daar was alles geweldig: hij zwom geweldig, brak Nederlandse records en wij waren er met de hele familie, zijn teamgenoten en zijn trainer bij. Een week later zaten we met z’n tweetjes in Raleigh, op een compleet vreemde plek en zonder alles wat hem dierbaar is. Zijn hele wereld is op zijn kop komen te staan.’

Als herinnering aan het feit dat een avontuur in het buitenland niet altijd geweldig is, heb ik foto’s van vervelende dingen in mijn fotoalbum geplakt

centrifuge van emoties
De omschakeling was vooral moeilijk voor Anne. ‘Bij andere gezinnen komen de kids in het weekend nog even thuis om een wasje te draaien en kun je ze volstoppen met eten. Wij zien Nyls vanaf nu maar eens in de vier maanden en dat is best wennen’.

Niet alleen de wasmand en de eettafel zijn leger. Anne regelde ook veel zaken rondom het topsportleven van haar zoon: een training met het nationale team hier, reisjes naar toernooien daar… Met het vertrek van Nyls vervallen ook deze klusjes. ‘Maar gelukkig ben ik weer begonnen met werken, dat geeft structuur en afleiding.’ Ondertussen heeft Anne wel één grote angst als het gaat om Nyls’ avontuur…

niet meer lopen
Eens per week zoeken de Korstanjes contact via FaceTime. ‘En gelukkig hebben we tegenwoordig de luxe van Instagram en WhatsApp. Maar Nyls traint daar nu elke dag van vijf tot acht uur ’s ochtends en dan heeft hij om negen uur school. Ondertussen huiswerk maken en studeren en dan wordt er ’s avonds weer zwaar getraind. Laatst kon hij gewoon niet meer lopen van de inspanning.’ Het is dus flink aanpoten voor Nyls in Raleigh, want anders dan in Nederland zijn goede schoolresultaten aan de NC State University een voorwaarde om te mogen zwemmen.

wasmachine
Dat een verhuizing naar het buitenland niet altijd makkelijk is weet Anne zelf als geen ander. Voor het werk van Nyls’ vader Ronald verhuisden de Korstanjes naar Boston toen Nyls nog een klein jongetje was. ‘Mensen denken vaak dat het een groot zonnig avontuur is, maar bij ons lag de sneeuw in de winter soms metersdik voor de deur. Als herinnering aan het feit dat het niet altijd geweldig was, heb ik foto’s van vervelende dingen in mijn fotoalbum geplakt. Wasmachines in Amerika zijn bijvoorbeeld echte ondingen en doordat er altijd sneeuw lag moesten we om de haverklap sneeuwruimen. Ook moesten de kinderen op de basisschool al heel veel huiswerk maken.’

‘Maak je geen zorgen mam’
Anne probeerde haar zoon daarop voor te bereiden. ‘De cultuur, de temperatuur, school… Alles is écht anders. En dingen kosten meer tijd, met het kopen van een fiets waren Nyls en ik bijvoorbeeld twee dagen bezig. Je komt er achter hoe efficiënt alles in Nederland is.’ Gelukkig maakt Nyls zich zelf niet zo druk. ‘Maak je geen zorgen mam, zegt hij dan tegen me,’ lacht Anne.

Na een wat onzekere start heeft Nyls zijn draai inmiddels gevonden: ‘Het zwemmen in Amerika is een hecht teamgebeuren en dat past heel goed bij Nyls. Ze zitten daar met dertig meiden en dertig jongens bij elkaar die allemaal hetzelfde doel hebben: topzwemmer worden. Het is hard werken maar volgens mij is het ook erg gezellig.’

luxeprobleem
Hoewel haar nest opeens halfleeg is geniet Anne van de avonturen van haar zoon: ‘Ik klaag niet, het is zijn droom om topzwemmer te worden. En het is natuurlijk een enorm luxeprobleem want mijn kind is gelukkig en gezond. Maar zo’n verre verhuizing maakt het loslaten wel heel definitief. Het maakt me bewust van de tijd, het is maar achttien jaar dat je je kinderen bij je hebt.’

puppy Buddy
Gelukkig hoeven Nyls’ ouders voorlopig nog geen afscheid te nemen van de zwemwereld want ook zoon Tim zwemt op hoog niveau. ‘En we volgen behalve Tim natuurlijk Nyls’ teamgenoten, die we al die jaren ook van dichtbij hebben meegemaakt.’ Een tijdje terug werd de leegte in huis bovendien opgevuld met een puppy genaamd Buddy. Anne lacht. ‘Dat wilde Tim heel graag, een maatje voor als Nyls naar Amerika is. Daaraan toegeven was een zwak moment.’

American Dream
Ondanks de abrupte overgang in huize Korstanje heeft Anne het volste vertrouwen in Nyls’ American Dream. Het reizigersbloed heeft hij niet van een vreemde: Nyls werd vernoemd naar Nils Holgersson. Na jaren onder de vleugels van coach Marcel Wouda is hij nu terug in het land waar hij deels opgroeide, om te werken aan zijn droom in een team met olympische kampioenen zoals Ryan Held en Cullen Jones.

Het najagen van die Olympische droom zal niet zonder slag of stoot gaan, weet Anne ook. ‘Maar ik vertrouw erop dat het goed komt. En dan hopen we maar dat alles wat schuurt, uiteindelijk gaat glanzen.’

www.vpro.nl/programmas/de-beloften/lees/artikelen-nyls-korstanje/supermama